تاریخچه سال نو میلادی
حداقل چهار هزار سال است که تمدن های سراسر جهان آغاز هر سال جدید را جشن می گیرند. امروزه بیشتر جشن های سال نو برای کشورهایی که از تقویم میلادی استفاده می کنند از 31 دسامبر (شب سال نو)، آخرین روز تقویم میلادی آغاز می شود و تا ساعات اولیه 1 ژانویه (روز سال نو) ادامه دارد. سنت های معمول شامل شرکت در مهمانی ها ، خوردن غذاهای مخصوص سال نو، تصمیم گیری برای سال جدید و تماشای نمایش های آتش بازی و خواندن آهنگ برای استقبال از سال جدید و گذراندن تعطیلات در کنار خانواده است.
در طول دوران باستان، تمدن ها در سراسر جهان به طور فزاینده ای تقویم های پیچیده ای را ایجاد می کردند، به طور معمول روز اول سال را به یک رویداد کشاورزی یا نجومی متصل می کردند. در اروپای قرون وسطی، رهبران مسیحی به طور موقت اول ژانویه را به عنوان اولین سال با روزهایی که دارای اهمیت مذهبی بیشتری هستند، جایگزین کردند، مانند 25 دسامبر (سالگرد تولد عیسی مسیح) و 25 مارس (جشن بشارت). پاپ گریگوری سیزدهم 1 ژانویه را به عنوان روز سال نو در سال 1582 تأسیس کرد.
سنت های جهانی آغاز سال نو میلادی
جشن ها و فعالیت هایی که به عنوان بخشی از روز سال نو در 1 ژانویه در سراسر جهان برگزار می شود ، شامل موارد زیر است: چندین رژه مهم در روز سال نو میلادی برگزار می شود ، اجرای ارکستر فیلارمونیک وین که به طور سنتی صبح روز سال نو کنسرت سال نو را اجرا می کند. در ایالات متحده ، روز سال نو با رویدادهای برجسته ورزشی مانند هاکی و فوتبال همراه است.
سنت های آمریکایی ها در آغاز سال نو
در ایالات متحده ، شاخص ترین سنت سال نو ، انداختن یک توپ غول پیکر در میدان تایمز نیویورک در نیمه شب است. میلیون ها نفر در سراسر جهان این رویداد را تماشا می کنند که تقریباً از سال 1907 هر سال برگزار می شود. با گذشت زمان ، توپ از یک گوی 700 پوندی آهن و چوب به یک کره با طرح روشن با قطر 12 فوت و وزن 12 هزار پوند که با بلورهای درخشان واتفورد پوشیده شده است تغییر کرد. ایالت ها و شهرهای مختلف در سراسر آمریکا نسخه های خاص خود را از آیین Times Square برگزار می کنند.
قطعنامه های سال نو
.این سنت محبوب که خیلی زود هم به فراموشی سپرده می شود تلاشی است برای آغاز سالی جدید با اهدافی برای سلامتی و اهداف بلند مدت و کوتاه مدت که با دوستان و اعضای خانواده مطرح می شود
